BIERZMOWANIE
Przygotowanie do sakramentu bierzmowania odbywa się w ramach z spotkań formacyjnych w parafii.
- Udział w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych i w Mszy świętej.
- Prowadzenie specjalnego indeksu.
W klasie VI szkoły podstawowej, rodzice zgłaszają w kancelarii parafialnej swoje dziecko na trzyletnią katechizację przed bierzmowaniem, czynią to w połowie sierpnia.
Wskazania Konferencji Episkopatu Polski dotyczące przygotowania i przyjęcia sakramentu bierzmowania dla rodziców i kandydatów do bierzmowania (Dokument zatwierdzony przez KEP podczas 375. Zebrania w Warszawie 13-14. 03. 2017 r.).
I. Wprowadzenie teologiczne
- Sakrament bierzmowania jest jednym z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Z tego powodu przygotowanie do bierzmowania powinno uwzględniać jedność z sakramentami chrztu i Eucharystii (OB 1; KKK 1285). Sakrament bierzmowania jest bowiem koniecznym dopełnieniem sakramentu chrztu (LG 11; OB 2, KKK 1285). Każdy ochrzczony może i powinien przyjąć ten sakrament, gdyż bez niego wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje niedopełnione (por. KKK 1306).
- Sakrament bierzmowania udziela przyjmującemu daru samego Ducha Świętego, głębiej zakorzenia go w Bożym synostwie, ściślej jednoczy z Chrystusem, udoskonala jego więź z Kościołem, udziela mu specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia wiary, jej obrony słowem i czynem, a także do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydził się Krzyża (por. KKK 1285; 1303). Bierzmowanie wyciska w duszy niezniszczalny znak, „znamię”, pieczęć Ducha Świętego, która jest symbolem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę (por. KKK 1304).
II. Wprowadzenie pastoralne
- Przygotowanie do sakramentu bierzmowania ma na celu doprowadzenie kandydata do „głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniami, darami, natchnieniami, aby […] lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność” (KKK 1309). Jego celem jest także wychowanie do „przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej” (KKK 1309).
- Przygotowanie do bierzmowania składa się z trzech etapów: przygotowania dalszego, bliższego i bezpośredniego.
a) Przygotowanie dalsze dokonuje się od wczesnego dzieciństwa w rodzinie, następnie poprzez udział w lekcjach religii (katechezie) w szkole a także w katechezie parafialnej przygotowującej do sakramentów pokuty i pojednania oraz Eucharystii.
b) Ważnym etapem przygotowania bliższego jest udział w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w katechezie parafialnej. Kandydat do bierzmowania powinien zatem regularnie uczęszczać na lekcje religii w szkole lub w innym środowisku, w którym pobiera naukę, a także uczestniczyć w życiu Kościoła przez udział niedzielnej i świątecznej Mszy św. oraz w nabożeństwach. Duszpasterz odpowiedzialny za przygotowanie bezpośrednie powinien mieć przekonanie, że każdy kandydat spełnia te warunki. W sytuacjach wątpliwych należy uzyskać stosowną opinię od nauczyciela religii.
c) Przygotowanie bezpośrednie dokonuje się w dalszym ciągu poprzez udział w katechezie szkolnej i parafialnej poprzedzającej przyjęcie bierzmowania. Ten ostatni etap przygotowania bliższego powinien mieć jednak przede wszystkim charakter duchowy i polegać na udziale kandydata w systematycznych spotkaniach formacyjnych w parafii, celebracjach liturgicznych, a także rekolekcjach lub dniach skupienia. Optymalnym czasem trwania przygotowania bliższego i bezpośredniego do bierzmowania są trzy lata (VI-VII-VIII klasa).
d) Przyjęcie sakramentu bierzmowania dokonuje się najwcześniej na zakończenie klasy VIII, jako ważne dopełnienie edukacji na etapie szkoły podstawowej
- Kandydat powinien przystąpić do sakramentu bierzmowania w stanie łaski uświęcającej, czyli przyjąć sakrament pokuty i pojednania (por. KKK 1310).
III. Wskazania organizacyjne
- Ze względów duszpasterskich do bierzmowania powinna przystępować młodzież, która odznacza się dojrzałością intelektualną, emocjonalną i religijną adekwatnie do swojego wieku oraz możliwości. W przygotowaniu do tego sakramentu trzeba koniecznie uwzględnić możliwości osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych (np. z niepełnosprawnością intelektualną).
- Osoby dorosłe powinny odbywać formację w odrębnych grupach, np. dekanalnych lub diecezjalnych, w sposób dostosowany do zwyczajów lokalnych. Nie można udzielać bierzmowania dorosłym bez należytego przygotowania.
- Uprzywilejowanym miejscem przygotowania bliższego i bezpośredniego do sakramentu bierzmowania jest parafia zamieszkania, a nie parafia, na terenie której znajduje się szkoła. Na tym etapie rozwoju religijnego chodzi bowiem o włączenie kandydata w życie jego parafii (Podstawa Programowa Katechezy, s. 68). Z tego względu należy dołożyć wszelkich starań, by cała wspólnota parafialna uczestniczyła w przygotowaniu kandydata, głównie poprzez modlitewne towarzyszenie młodzieży i świadectwo wiary.
- Minimalną liczbę spotkań i celebracji, jakie powinny odbywać się podczas katechezy parafialnej, stanowiącej przygotowanie bezpośrednie do sakramentu bierzmowania, określa się na 30, z czego 5 stanowią celebracje liturgiczne. Każdy z etapów formacji powinien zaowocować podjęciem konkretnego zadania apostolskiego.
- W ciągu całego cyklu przygotowań powinno się odbyć przynajmniej 5 spotkań z rodzicami kandydatów do bierzmowania.
- Kandydaci do bierzmowania powinni odbywać spotkania w małych grupach formacyjnych. Maksymalna liczba uczestników nie powinna przekraczać 12 osób.
- Istotnym elementem spotkań formacyjnych w parafii są celebracje liturgiczne. Powinny one obejmować wszystkich przygotowujących się do przyjęcia sakramentu bierzmowania w parafii, celem doświadczenia wspólnoty wiary i modlitwy.
- Spotkania w grupach mogą prowadzić kapłani, osoby konsekrowane, katecheci świeccy lub animatorzy z ruchów i stowarzyszeń. Należy zadbać o ich odpowiednie przygotowanie.
- Miejscem spotkań formacyjnych o charakterze inicjacyjnym i mistagogicznym powinny być pomieszczenia parafialne (por. Program Nauczania Religii, s. 137), a jeśli zachodzi taka potrzeba, spotkania mogą odbywać się również w domach (rodzinach). Celebracje liturgiczne powinny się jednak zawsze odbywać w kościele lub kaplicy.
- Dla wyraźniejszego zaznaczenia ścisłego związku bierzmowania z sakramentem chrztu świętego należy zachęcać kandydatów, aby zachowali imię chrzcielne. Zmiana byłaby uzasadniona, gdyby imię chrzcielne nie było związane z patronem chrześcijańskim lub przemawiały za tym określone racje duszpasterskie. W takim przypadku kandydat może wybrać imię świętego, który będzie dla niego wzorem życia chrześcijańskiego. Kryterium wyboru imienia nie powinno być związane z jego atrakcyjnością, ale pięknem życia tego, kogo wybiera się za patrona. Przystępujący do sakramentu bierzmowania pozostawiając imię chrzcielne lub przyjmując nowe, powinni zapoznać się z życiorysem swojego patrona, uświadamiając sobie przymioty, które chcieliby naśladować w życiu.
- W celu wyraźnego zaznaczenia jedności sakramentów chrztu i bierzmowania świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni, o ile w dalszym ciągu są wierzącymi i praktykującymi katolikami (KKK 1309). Tam gdzie nie jest to możliwe świadkiem może być osoba, która już przyjęła wszystkie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, ukończyła 16. rok życia oraz jest wierzącym i praktykującym katolikiem.
- Można zachować zwyczaj, że świadkiem bierzmowania jest osoba tej samej płci co kandydat. Jeśli świadek bierzmowania nie jest znany proboszczowi powinien przedstawić stosowne zaświadczenie z parafii swojego zamieszkania, stwierdzające brak przeszkód do pełnienia tej funkcji. Świadkami nie mogą być naturalni rodzice bierzmowanego (Por. KPK Kan. 874; 893).
- Zadanie świadka bierzmowania nie ogranicza się do uczestnictwa i wypełnienia roli w liturgii bierzmowania, ale ma on przygotować kandydata do przyjęcia bierzmowania, a po przyjęciu tego sakramentu pomóc bierzmowanemu w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń chrzcielnych, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego (por. OB 5). Dlatego kandydaci powinni wybierać świadka na samym początku przygotowania do bierzmowania. Konieczne jest też podjęcie formacji świadków, która odpowiadałaby ich możliwościom oraz lokalnym uwarunkowaniom.
- Fakt przyjęcia sakramentu bierzmowania należy odnotować w księdze ochrzczonych. Jeśli kandydat nie jest bierzmowany we własnej parafii, informację o przyjętym bierzmowaniu należy przesłać do parafii, w której przyjął chrzest. Dodatkowo należy sporządzić specjalną księgę z danymi bierzmowanych w parafii, w której został udzielony ten sakrament.
IV. Wskazania dotyczące treści
- Bezpośrednie przygotowanie do sakramentu bierzmowania powinno obejmować następujące grupy zagadnień:
– kerygmat chrześcijański,
– sakrament chrztu wprowadzeniem we wspólnotę Kościoła,
– mistagogia sakramentu pokuty i pojednania,
– mistagogia sakramentu Eucharystii,
– mistagogia sakramentu bierzmowania.
- Kerygmat chrześcijański powinien polegać na głoszeniu prawdy o Bożej miłości do człowieka wyrażonej najpełniej w Jezusie Chrystusie. Każdy kandydat do bierzmowania powinien usłyszeć prawdę, że Bóg go kocha i ma dla niego plan na życie. Celem tego etapu formacji jest wzbudzenie lub pogłębienie wiary (por. OCHWD 9).
- Wprowadzenie we wspólnotę Kościoła, szczególnie przez podkreślenie sakramentu chrztu świętego, powinno zmierzać do ukazania Kościoła jako wspólnoty założonej przez Chrystusa, jego konieczności do zbawienia, a także przymiotów i funkcji. Należy podkreślić znaczenie parafii dla każdego katolika i promować aktywny udział w jej życiu.
- Mistagogia sakramentów pokuty i pojednania, Eucharystii oraz bierzmowania powinna polegać na wprowadzaniu w misterium Chrystusa, prowadzeniu do nawrócenia przez świadome uczestnictwo w liturgii i powiązaniu go z życiem codziennym. Ten etap formacji ma wprowadzać w liturgię stopniowo i wieloaspektowo.
- Wymiar mistagogiczny powinien zostać zrealizowany na trzech płaszczyznach: celebratywnej, misteryjnej i egzystencjalnej. Na pierwszej z nich powinny być omówione obrzędy liturgiczne: czynności, gesty, postawy, znaki i teksty formuł. Na płaszczyźnie misteryjnej powinno być omawiane znaczenie teologiczne sakramentów inicjacji chrześcijańskiej oraz poszczególnych obrzędów. Płaszczyzna egzystencjalna powinna ukazywać konkretne przełożenie udziału w liturgii na życie chrześcijańskie.
- Spotkania z rodzicami powinny być organizowane po każdym z etapów formacji kandydatów i powinny podejmować następujące zagadnienia:
– odpowiedzialność za własną wiarę i przekaz wartości religijnych swoim dzieciom,
– odpowiedzialność za Kościół i wspólnotę parafialną,
– konieczność nieustannego nawracania się i przebaczania w rodzinie,
– przeżywanie niedzieli i uroczystości religijnych w kościele i rodzinie katolickiej,
– przygotowanie rodziny do właściwego przeżycia uroczystości bierzmowania i podjęcie działań apostolskich przez jej członków.
V. Wskazania metodyczne
- Głoszenie prawd wiary powinno być połączone z osobistym świadectwem głoszącego, a także z ukazywaniem przykładów współczesnych świadków. Ważnym, choć trudnym terminom teologicznym, wyrażającym prawdy wiary, należy poświęcić więcej uwagi, aby stały się bardziej zrozumiałe dla młodzieży.
- Spotkania podczas katechezy parafialnej powinny z zasady mieć inny charakter niż zajęcia prowadzone w szkole. Nie mogą koncentrować się wyłącznie na przekazie wiedzy. W katechezie parafialnej dominujące powinny być formy i metody biblijne oraz liturgiczne, takie jak: lectio divina, krąg biblijny, opowiadanie biblijne, medytacja, bibliodrama, celebracje liturgiczne, kontemplacje modlitewne, adoracje eucharystyczne itp. Podczas spotkań w małych grupach należy wykorzystać metody aktywizujące, które pobudzają aktywność i zaangażowanie uczestników (dyskusyjne, dramowe, plastyczne itp.), a jednocześnie umożliwiają prowadzenie do identyfikacji z przyjmowanymi rozwiązaniami i postawami.
- Spośród 30 spotkań formacyjnych przewidzianych jako minimalny wymiar przygotowania bezpośredniego do bierzmowania 5 z nich powinny stanowić celebracje liturgiczne, będące odpowiedzią na usłyszane orędzie. W celu jego głębszego odczytania podczas celebracji młodzież powinna przyjąć odpowiedni znak, np. Ewangelię, krzyż, obraz, katechizm dla młodych, modlitewnik itp., jako pogłębienie przeżyciowego wymiaru celebracji.
- Ewangelizacyjna część formacji, polegająca na głoszeniu kerygmatu, powinna zakończyć się celebracją, podczas której kandydaci wybiorą Chrystusa na swojego Pana i Zbawiciela. Część poświęcona wspólnocie Kościoła powinna być zwieńczona celebracją, podczas której młodzież wyzna wiarę Kościoła i zadeklaruje aktywny udział w jego życiu. Podczas celebracji młodzież powinna publicznie wyrazić gotowość przyjęcia bierzmowania i poprosić Kościół o jego udzielenie.
- Kandydaci do bierzmowania są zobowiązani do udziału we Mszy świętej w każdą niedzielę i święta nakazane oraz do regularnego korzystania z sakramentu pokuty i pojednania, najlepiej w pierwsze piątki miesiąca. Odpowiedzialny za przygotowanie do bierzmowania w parafii musi posiadać moralną pewność, że kandydat jest praktykującym katolikiem.
- Kandydaci powinni być włączani w aktywne przygotowanie i udział w liturgii poprzez pełnienie funkcji lektora, ministranta, psalmisty, członka zespołu muzycznego itp.
- Kandydaci do bierzmowania powinni włączać się aktywnie w życie parafii (działalność charytatywna, wolontariat, troska o czystość i wystrój kościoła, pomoc w organizacji wydarzeń o charakterze religijno-kulturalnym itp.). Ma to służyć większej integracji ze wspólnotą wierzących w dalszym życiu chrześcijańskim po przyjęciu sakramentu bierzmowania.
- Bezpośrednio przed przyjęciem bierzmowania zachęca się do zorganizowania dni skupienia połączonych z sakramentem pokuty i pojednania. Jeśli pozwalają na to lokalne uwarunkowania, warto zorganizować dla kandydatów rekolekcje wyjazdowe.
- Po przyjęciu bierzmowania warto zorganizować pielgrzymkę do diecezjalnego lub innego sanktuarium jako wyraz wdzięczności za otrzymany sakrament.
- Pożytecznym zwyczajem jest przekazywanie młodzieży pamiątki związanej z przyjęciem sakramentu bierzmowania.
VI. Propozycja zagadnień związanych z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania
I etap formacji: Wierzę w Jezusa Chrystusa
- Pragnę kochać i być kochany.
- Jezus mnie kocha i z miłości oddaje swoje życie.
- Jezus zmartwychwstaje dla mnie.
- Jezus wskazuje mi drogę do prawdziwego szczęścia.
- Ufam Bogu i w Nim odnajduję szczęście.
Celebracja: Jezus moim Panem i Zbawicielem.
Dzieło apostolskie: Porozmawiać o Jezusie z rówieśnikami
II etap formacji: Wierzę w Kościół
- Jezus zakłada swój Kościół.
- Kościół: jeden, święty, powszechny i apostolski.
- Kościół katolicki moją drogą do zbawienia.
- Sakrament chrztu wprowadza mnie do Kościoła.
- Moje miejsce w Kościele.
- Sakramenty w służbie Kościoła-wspólnoty:
a) powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego.
b) miłość – małżeństwo – rodzina. Kościół domowy.
Celebracja: Moje miejsce we wspólnocie Kościoła.
Dzieło apostolskie: Uczestniczyć w wydarzeniu prowadzonym przez jedną ze wspólnot działających w parafii.
III etap formacji: Chcę się nawrócić
- Grzech odrzuceniem miłości.
- Grzech mnie niszczy i zabija.
- Pan Bóg jest miłosierny.
- Przystępuję do sakramentu pokuty i pojednania.
- Walka ze złem moim zadaniem na całe życie.
Celebracja (nabożeństwo pokutne): Wracam do Ojca.
Dzieło apostolskie: Pomóc w pojednaniu skonfliktowanych ze sobą osób.
IV etap formacji: Chcę żyć Eucharystią
- Eucharystia prawdziwym Ciałem i Krwią Chrystusa.
- Eucharystia moim pokarmem.
- Uczestniczę w liturgii Słowa.
- Uczestniczę w liturgii eucharystycznej.
- Eucharystia zobowiązuje mnie do miłości.
Celebracja (Eucharystia): Pokarm mojego życia.
Dzieło apostolskie: Włączyć się aktywnie w udział we Mszy świętej.
V etap formacji: Jestem gotowy
- Ustanowienie i znaczenie sakramentu bierzmowania.
- Chcę otrzymać Ducha Świętego i Jego dary.
- Liturgia sakramentu bierzmowania.
- Sakrament bierzmowania zobowiązuje mnie do świadectwa.
- Przygotowanie duchowe do sakramentu bierzmowania.
Celebracja: Duchu Święty, przyjdź!
Dzieło apostolskie: Podjęcie osobistego postanowienia związanego z przyjęciem bierzmowania.
Instrukcja szczegółowa dotycząca przygotowania młodzieży do sakramentu bierzmowania
Informacje ogólne dla wszystkich klas VI-VIII:
- Solidna katechizacja szkolna.
- Niedzielna Msza św. w swojej parafii – godz. 10:00.
- Spowiedź w I piątki miesiąca w klasie VI, VII i VIII w godz. 16:30 – 18:00 z obowiązkową Mszą św. o godz. 18:00.
- Udział w niektórych szczególnych uroczystościach kościelnych: Triduum przed Świętem św. Stanisława Kostki, nabożeństwa majowe i październikowe, Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale, rekolekcje szkolne i udział w naukach dla młodzieży w czasie rekolekcji parafialnych, nowenna przed bierzmowaniem.
- Dobrowolne włączenie się do RAM – sobota po Mszy świętej wieczornej.
Informacje szczegółowe dla klas szóstych:
- Zapisanie się w kancelarii parafialnej do bierzmowania.
- Comiesięczne spotkania formacyjne przy parafii (drugi poniedziałek miesiąca – godz. 16:30).
- Przeczytać Ewangelię wg św. Mateusza lub św. Łukasza.
- Przeczytać Dzieje Apostolskie.
Informacje szczegółowe dla klas siódmych:
- Comiesięczne spotkania formacyjne przy parafii (drugi poniedziałek miesiąca – godz. 19:00).
- Wybrać patrona i poznać jego życiorys – zadanie pisemne.
- Dostarczyć metrykę Chrztu św. do katechety przy parafii (jeśli Chrzest św. był poza naszą parafią).
- Nauczyć się Hymnu do Ducha Świętego oraz dowolnej modlitwy do Ducha Świętego.
Informacje szczegółowe dla klas ósmych:
- Comiesięczne spotkania formacyjne przy parafii (trzeci poniedziałek miesiąca godz. 19:00).
- Odbycie rekolekcji zamkniętych (październik lub listopad) w dowolnym ośrodku.
- Napisać prośbę do ks. biskupa o udzielenie Sakramentu Bierzmowania.
- Odbyć nowennę lub triduum przed przyjęciem Sakramentu Bierzmowania.
- Świadkowie, spowiedź przed bierzmowaniem, ćwiczenie obrzędu, oprawa liturgiczna.
DEKLARACJA KANDYDATA DO SAKRAMENTU BIERZMOWANIA
Ja ……….. proszę o przyjęcie mnie jako kandydata + do Sakramentu Bierzmowania. + Postanawiam pilnie uczestniczyć w katechezach + i we wszystkich spotkaniach duszpasterskich. + Pragnę + przez comiesięczne przystępowanie do Sakramentu Pokuty + i częstą Komunię świętą + pogłębiać swoje zjednoczenie z Chrystusem + i otwierać się na działanie Ducha Świętego. + Proszę też tutaj zebranych o modlitwę + abym nie uległ pokusom świata + ale wytrwale walczył o piękne i czyste życie.
Podpis kandydata Podpis rodziców
Niektóre rozporządzenia dotyczące przygotowania młodzieży do bierzmowania wg Synodu Archidiecezji Przemyskiej:
▪ Do sakramentu bierzmowania dopuszcza się młodzież gimnazjalną. Należy dążyć do tego, aby decyzja przyjęcia bierzmowania przez każdego kandydata była przemyślana i wynikała z pragnienia świadomego wyboru chrześcijańskiego stylu życia opartego na Ewangelii i nauce Kościoła (statut 320).
▪ „Proboszcz ma się troszczyć, aby dzieci i młodzież zostały właściwie przygotowane do bierzmowania. Sakramenty te powinny być przyjmowane na terenie własnej parafii” (statut 273 § 1).
▪ „Niezależnie od katechezy szkolnej, parafia powinna prowadzić przygotowanie do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w tym do sakramentu bierzmowania” (statut 121).
▪ Kandydatów do bierzmowania należy zapoznać z istniejącymi w parafii grupami apostolskimi i formacyjnymi oraz wskazać im na możliwość włączenia się w apostolstwo świeckich (statut 322 § 5).
▪ Zaleca się korzystanie z formacyjnej funkcji domów rekolekcyjnych w ramach przygotowania młodzieży do sakramentu bierzmowania (statut 322 § 3).
▪ Przygotowanie do bierzmowania to szczególny okres pracy trzeźwościowej z młodzieżą (statut 273 § 1).
▪ W ramach przygotowania do sakramentu bierzmowania należy objąć specjalną katechezą rodziców i świadków bierzmowania (statut 324 § 1).
▪ Duszpasterze zadbają, aby bierzmowani, ich rodzice i świadkowie bierzmowania spełniali niektóre funkcje liturgiczne, jak: czytania, śpiew międzylekcyjny, wezwania modlitwy wiernych, przyniesienie darów ofiarnych (statut 328).
▪ Składkę z Mszy św. połączonej z udzieleniem sakramentu bierzmowania przeznacza się na Fundusz Młodzieżowy, służący wspieraniu inicjatyw duszpasterskich o zasięgu ogólnodiecezjalnym lub rejonowym (statut 426).