1. HISTORIA APOSTOLATU

Apostolat Maryjny wywodzi się z dawnego Stowarzyszenia Cudownego Medalika, które zatwierdził papież Pius X w dniu 8. czerwca 1905 r. Stowarzyszenie to było ściśle związane z objawieniami, jakie otrzymała św. Katarzyna Labouré w 1830 r. Głównym zadaniem Stowarzyszenia było szerzenie kultu N.M.P. Niepokalanej za pośrednictwem Cudownego Medalika. Po drugiej wojnie światowej Stowarzyszenie w Polsce podzieliło los innych organizacji kościelnych – zostało rozwiązane przez władze komunistyczne. W 1980 r., z okazji 150-rocznicy objawień Matki Bożej św. Katarzynie Labouré, wraz z solidarnościowym zrywem narodu polskiego do wolności, powstała myśl wskrzeszenia dawnego Stowarzyszenia Cudownego Medalika pod nazwą Apostolat Maryjny w Polsce. Założycielem – wskrzesicielem, jednocześnie pierwszym dyrektorem krajowym Apostolatu Maryjnego został ks. Teofil Herrmann ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Jeszcze jako rektor Gorzowskiego Seminarium Duchownego założył pierwsze grupy Apostolatu Maryjnego. Po 25 latach istnienia, już po śmierci ks. Teofila Herrmanna, który zmarł w opinii świętości w 2003 r., warunki polityczne pozwoliły na powrót Apostolatu Maryjnego do jego korzeni. Został on włączony do ogólnoświatowej wspólnoty AMM – Stowarzyszenia Cudownego Medalika (AMM – ang.: Association of the Miraculous Medal; hiszp.: Asociacion de la Medalla Milagrosa). Obecnie AMM istnieje niemal na wszystkich kontynentach świata i skupia ponad 10 milionów członków. W grudniu 2003 r. Centrala Apostolatu Maryjnego została przeniesiona z Warszawy do Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Objawiającej Cudowny Medalik w Zakopanem – Olczy. W grudniu 2013 roku, Centralny Ośrodek Stowarzyszenia Cudownego Medalika (Apostolat Maryjny w Polsce) ponownie przeniesiony został do Warszawy na ulicę Radną nr 14. W kaplicy znajdującej się pod tym adresem, w każdą środę jest adoracja Najświętszego Sakramentu, nabożeństwo nowenny do Niepokalanej Cudownego Medalika i Msza św. w zgłaszanych intencjach. W naszej parafii wspólnota Apostolatu Maryjnego powstała w 1989 roku.

2. DUCHOWOŚĆ

Osoby należące do Stowarzyszenia pogłębiają pobożność maryjną przez studium mariologii oraz przez często powtarzane poświęcenie się Maryi i oddawanie się do Jej dyspozycji. Cechą charakteryzującą Apostołów Maryjnych winna być braterska miłość wyrażająca się w pełnieniu zadań apostolskich, w służbie bliźnim mającym potrzeby duchowe i materialne. Członków  Stowarzyszenia ożywia pokora, warunkująca uzyskanie Bożej łaski koniecznej do uświęcenia własnego i bliźnich.

1. Członkowie Apostolatu Maryjnego uczą się w szkole Maryi. Pogłębiają swoją pobożność maryjną przez poznanie bogactwa prawd wiary dotyczących Najświętszej Maryi Panny oraz ich znaczenia w dziele naszego uświęcenia oraz apostolatu. Opierają oni swoją duchowość na często powtarzanym poświęceniu się Maryi i wyrażaniu gotowości oddania się do Jej dyspozycji.

2. Cechą charakterystyczną Apostolatu Maryjnego ma być miłość braterska, której podstawą jest przykazanie miłości Boga i bliźniego. Miłość braterską okazywać się będzie w pełnieniu zadań apostolskich, w oddziaływaniu dobroczynnym, w służbie tym, którzy potrzebują pomocy. Miłość braterska wzbudzać będzie pragnienie udzielania dobra równoważnego z największą ofiarą własnego życia zgodnie z poleceniem Apostoła: my także winniśmy oddać życie za braci (l J 3, 16).

3. Apostolat Maryjny ożywiać będzie pokora, jako warunek uzyskania wielkiej łaski Bożej w dokonywaniu dzieła uświęcenia własnego i braci. Zdobywać się ją będzie przez modlitwę, lekturę słowa Bożego i regularne korzystanie z sakramentu pojednania, oczyszczającym z miłości własnej.

Na podstawie wymienionych wyżej cech, charakteryzujących postawę członków Apostolatu Maryjnego, możemy mówić o naszej tożsamości. Możemy odpowiedzieć na pytanie: kim jesteśmy? Po czym się rozpoznajemy? Czym odróżniamy się od innych wspólnot? Analizując powyższe dane dotyczące duchowości członków Apostolatu Maryjnego można je sprowadzić do czterech cech: nauka w szkole Maryi – poznawanie Niepokalanej, stałe poświęcanie się Maryi, miłość braterska i pokora.

3. CUDOWNY MEDALIK

Początki Cudownego Medalika są związane z objawieniami Matki Bożej, jakie miały miejsce w Paryżu w 1830 r., w kaplicy przy ulicy du Bac. W sobotę 27. listopada 1830 r. Niepokalana objawiła się siostrze Miłosierdzia, św. Katarzynie Labouré, powierzając jej misję wybicia medalika według podanego wzoru: „Powiedz, aby wybito medalik według tego wzoru – mówi Najświętsza Dziewica. Osoby, które będą go z ufnością nosiły, zwłaszcza na szyi, otrzymają wiele łaski”. Medalik rozpowszechnił się bardzo szybko w cudowny sposób. Na awersie medalika, wokół postaci Matki Bożej, znajduje się napis: O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. W języku francuskim napis ten brzmi: O Marie conçue sans péché, priez pour nous qui avons recours a vous. W ten sposób Maryja objawia, że jest poczęta bez grzechu, czyli Niepokalana. Z rąk Matki Bożej rozchodzą się promienie. Są one symbolem łask, które Maryja nam wyprasza u swego Syna. Maryja depcze głowę węża, czyli szatana, aby ukazać, że z jej pomocą możemy zwyciężyć wszelkie zło. Na rewersie znajduje się litera M połączona poprzeczną belką z górującym nad nią krzyżem. Symbol ten wskazuje, że Syn Boży zbawia nas przez swoją mękę i śmierć na krzyżu w obecności swojej Matki stojącej pod krzyżem. Poniżej litery M są dwa serca: Jezusa, otoczone koroną cierniową i serce Maryi przebite mieczem. Symbolizują one miłość Jezusa i Jego Matki do nas wszystkich. Dwanaście gwiazd wskazuje na Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów i przypomina, że jesteśmy wezwani do apostolstwa i życia w świetle Ewangelii. Współcześnie miliony osób noszą Cudowny Medalik i za pośrednictwem Maryi wypraszają liczne łaski Boże.

Spotkania odbywają się w II środy miesiąca po Mszy świętej o godz. 18:00 w sali nad zakrystią.

Oficjalna strona internetowa Stowarzyszenia Cudownego Medalika Apostolatu Maryjnego