Dekretem z dnia 21 czerwca 1982 roku Biskup Przemyski Ignacy Tokarczuk  erygował nową parafię pod wezwaniem świętych: Benedykta, Cyryla i Metodego w Przemyślu. Powstała ona w związku z dynamicznym rozwojem miasta i największego przemyskiego osiedla Kazanów. Wydzielono ją z parafii macierzystej pw. św. Józefa prowadzonej przez Księży Salezjanów. Tworzenie nowej placówki duszpasterskiej zostało zlecono ks. Aleksandrowi Radoniowi, pierwszemu proboszczowi tej wspólnoty.

Parafia objęła swoim terytorium osiedle Kazanów, z czasem granice parafii lekko się zmieniły zwłaszcza przy powstaniu parafii pw. św. Stanisława Biskupa (Lipowica) oraz parafii pw. św. Józefa Sebastiana Biskupa (Monte Cassino). Obecnie do parafii należą ulice: gen. Boruty Spiechowicza, Chłopickiego, Czwartaków, Daleka, Dwernickiego, Gościnna, Iwaszkiewicza, Kazanowska, Kochanowskiego (numery parzyste: 2-80a, numery nieparzyste: 3-83a), Kordiana, Kramarza, 3 Maja (numery nieparzyste: 67-135, numery parzyste: 80, 82, 82a), Mokra, Opalińskiego, Orkana, Ostrołęcka, Paderewskiego (numery parzyste: 2-20a), Pułaskiego, Prądzyńskiego, Sobieskiego (numery nieparzyste: 3-61), Sobińskiego (numery nieparzyste: 3-7a), Studencka, Sułkowskiego, Tetmajera, Żulińskiego i Żwirki i Wigury.

Zanim formalnie powstała parafia, już 25 października 1981 roku biskup Tadeusz Błaszkiewicz, staraniem wspólnoty parafialnej pod przewodnictwem ks. Aleksandra Radonia, poświęcił krzyż i plac pod budowę tymczasowej kaplicy i salek katechetycznych. Starania te uwieńczyło poświęcenie tymczasowej kaplicy 31 maja 1982 roku przez bp. Ignacego Tokarczuka. Służyła ona wiernym do 2007 roku. W tym czasie zakupione zostały działki pod budowę przyszłego kościoła, ale przygotowany projekt nie został zrealizowany ze względu na zbyt dużą kubaturę i koszt, jak też nieprzychylność ówczesnej władzy ludowej.

Następcą pierwszego proboszcza parafii pw. św. Benedykta, Cyryla i Metodego w Przemyślu ks. Aleksandra Radonia, został ks. prał. Aleksander Burdzy, mianowany 24 grudnia 1998 roku przez abp. Józefa Michalika. W 1999 roku zawiązał on Społeczny Komitet Budowy Nowego Kościoła. Opracowano również nowy projekt architektoniczny kościoła wykonany przez mgr inż. Romana Orlewskiego. Parafia otrzymała zgodę władz miejskich i kościelnych na budowę nowej świątyni. W wyniku tego 29 czerwca 2000 roku biskup Bolesław Taborski poświęcił plac pod budowę kościoła i plebanii.

Z kolei dnia 26 października 1999 roku na terenie parafii na przemyskim Kazanowie odbyła się uroczystość otwarcia i poświęcenia Domu Matki i Dziecka położonego przy ul. Prądzyńskiego, który był tak bardzo potrzebny w trudnych warunkach współczesnego świata. Prowadzeniem placówki zajęły się Siostry Michalitki do roku 2022.

18 lipca 2000 roku rozpoczęto prace budowlane i wylewanie betonu pod ławy fundamentów, na 33 stopach stanęły później żelbetonowe filary kościoła. Równocześnie postępowały prace przy budowie nowego domu parafialnego.

6 maja 2001 roku abp Józef Michalik wmurował w ściany powstającego kościoła kamień węgielny z Grobu św. Piotra Apostoła, który 31 marca 1983 roku poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II.

W 2003 roku kościół został wybudowany w stanie surowym. Po dwudziestu pięciu latach istnienia parafii, 25 grudnia 2007 roku w nowej, jeszcze niewykończonej świątyni została odprawiona pierwsza Msza święta – Pasterka, pod przewodnictwem ks. proboszcza Aleksandra Burdzego.

Szczególnie ważną datą w życiu parafii był 5 października 2014 roku, kiedy to abp Józef Michalik, metropolita przemyski, w obecności kapłanów, przedstawicieli władz i służb mundurowych, zaproszonych gości a nade wszystko bardzo licznie przybyłych parafian, na Mszy świętej o godz. 12:00, dokonał aktu uroczystego poświęcenia obecnego kościoła –  konsekracji. W dokumencie uroczystego poświęcenia kościoła zapisano: „nowa świątynia, znajdująca się na jednym w przemyskich wzgórz, przez akt poświęcenia, będzie służyć na chwałę Bogu, ku uczczeniu Świętych Patronów Europy oraz dla pożytku ludzi w codziennym pomnażaniu wiary i ich uświęcaniu”.

Architektura kościoła przedstawia rzut krzyża łacińskiego o długości 44 m, a szerokości 39 m. Składowymi częściami świątyni są: nawa główna, chór i antresola, transept bez antresoli, dwie zakrystie symetrycznie umieszczone w stosunku do prezbiterium, wejście główne z kruchtą na osi kościoła, dwa wejścia na chór, wejście na wieżę znajdującą się od strony północno-wschodniej, równolegle do wieży znajdują się kaplice: Matki Bożej Łaskawej i Krzyża Świętego. W wieży głównej kościoła umieszczone są dzwony: „Maria”, „Benedykt, Cyryl, Metody” oraz nieznanego pochodzenia: „Maria” i „Zbawiciel”. Pod prezbiterium zlokalizowana jest kotłownia.

Świątynia ma dach dwuspadowy – nad nawą główną, natomiast nad antresolami jednospadowy – pulpitowy, co sprawia, że bryła kościoła ma charakter bazylikowy. Przy kościele znajduje się mur oporowy, w którego wnęce umieszczono grotę z figurą Matki Bożej z Lourdes. Także na osiedlu Kazanów powstała kapliczka Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny z inicjatywy ks. prał. Aleksandra Burdzego wg projektu inż. Andrzeja Pawłowskiego.

Parafia liczy ok. 4 150 wiernych. Obecnie działają przy różne wspólnoty: Akcja Katolicka, Apostolat Maryjny, Domowy Kościół (4 kręgi), Duszpasterska Rada ParafialnaDziewczęca Służba Maryjna, Liturgiczna Służba Ołtarza, Matki w Modlitwie, Róże Różańcowe (17 Róż), Ruch Apostolstwa Młodzieży, Schola Młodzieżowa, Zespół Charytatywny.

Z dniem 29 czerwca 2019 roku ks. prał. dr Aleksander Burdzy przeszedł na emeryturę, a trzecim w historii parafii proboszczem został ks. prał. Jan Mazurek, Kanonik Gremialny Jarosławskiej Kapituły Kolegiackiej.


Poniżej prezentujemy wybrane zdjęcia z archiwum fotograficznego parafii: