Dekretem z dnia 21 czerwca 1982 roku Biskup Przemyski Ignacy Tokarczuk  erygował nową parafię pod wezwaniem świętych: Benedykta, Cyryla i Metodego w Przemyślu. Powstała ona w związku z dynamicznym rozwojem miasta i największego przemyskiego osiedla Kazanów. Wydzielono ją z parafii macierzystej pw. św. Józefa prowadzonej przez Księży Salezjanów. Tworzenie nowej placówki duszpasterskiej zostało zlecono ks. Aleksandrowi Radoniowi, pierwszemu proboszczowi tej wspólnoty.

Parafia objęła swoim terytorium osiedle Kazanów, z czasem granice parafii lekko się zmieniły zwłaszcza przy powstaniu parafii pw. św. Stanisława Biskupa (Lipowica) oraz parafii pw. św. Józefa Sebastiana Biskupa (Monte Cassino). Obecnie do parafii należą ulice: gen. Boruty Spiechowicza, Chłopickiego, Czwartaków, Daleka, Dwernickiego, Gościnna, Iwaszkiewicza, Kazanowska, Kochanowskiego (numery parzyste: 2-80a, numery nieparzyste: 3-83a), Kordiana, Kramarza, 3 Maja (numery nieparzyste: 67-135, numery parzyste: 80, 82, 82a), Mokra, Opalińskiego, Orkana, Ostrołęcka, Paderewskiego (numery parzyste: 2-20a), Pułaskiego, Prądzyńskiego, Sobieskiego (numery nieparzyste: 3-61), Sobińskiego (numery nieparzyste: 3-7a), Studencka, Sułkowskiego, Tetmajera, Żulińskiego i Żwirki i Wigury.

Zanim formalnie powstała parafia, już 25 października 1981 roku biskup Tadeusz Błaszkiewicz, staraniem wspólnoty parafialnej pod przewodnictwem ks. Aleksandra Radonia, poświęcił krzyż i plac pod budowę tymczasowej kaplicy i salek katechetycznych. Starania te uwieńczyło poświęcenie tymczasowej kaplicy 31 maja 1982 roku przez bp. Ignacego Tokarczuka. Służyła ona wiernym do 2007 roku. W tym czasie zakupione zostały działki pod budowę przyszłego kościoła, ale przygotowany projekt nie został zrealizowany ze względu na zbyt dużą kubaturę i koszt, jak też nieprzychylność ówczesnej władzy ludowej.

Następcą pierwszego proboszcza parafii pw. św. Benedykta, Cyryla i Metodego w Przemyślu ks. Aleksandra Radonia, został ks. prał. Aleksander Burdzy, mianowany 24 grudnia 1998 roku przez abp. Józefa Michalika. W 1999 roku zawiązał on Społeczny Komitet Budowy Nowego Kościoła. Opracowano również nowy projekt architektoniczny kościoła wykonany przez mgr inż. Romana Orlewskiego. Parafia otrzymała zgodę władz miejskich i kościelnych na budowę nowej świątyni. W wyniku tego 29 czerwca 2000 roku biskup Bolesław Taborski poświęcił plac pod budowę kościoła i plebanii.

Z kolei dnia 26 października 1999 roku na terenie parafii na przemyskim Kazanowie odbyła się uroczystość otwarcia i poświęcenia Domu Matki i Dziecka położonego przy ul. Prądzyńskiego, który był tak bardzo potrzebny w trudnych warunkach współczesnego świata. Prowadzeniem placówki zajęły się Siostry Michalitki do roku 2022.

18 lipca 2000 roku rozpoczęto prace budowlane i wylewanie betonu pod ławy fundamentów, na 33 stopach stanęły później żelbetonowe filary kościoła. Równocześnie postępowały prace przy budowie nowego domu parafialnego.

6 maja 2001 roku abp Józef Michalik wmurował w ściany powstającego kościoła kamień węgielny z Grobu św. Piotra Apostoła, który 31 marca 1983 roku poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II.

W 2003 roku kościół został wybudowany w stanie surowym. Po dwudziestu pięciu latach istnienia parafii, 25 grudnia 2007 roku w nowej, jeszcze niewykończonej świątyni została odprawiona pierwsza Msza święta – Pasterka, pod przewodnictwem ks. proboszcza Aleksandra Burdzego.

Szczególnie ważną datą w życiu parafii był 5 października 2014 roku, kiedy to abp Józef Michalik, metropolita przemyski, w obecności kapłanów, przedstawicieli władz i służb mundurowych, zaproszonych gości a nade wszystko bardzo licznie przybyłych parafian, na Mszy świętej o godz. 12:00, dokonał aktu uroczystego poświęcenia obecnego kościoła –  konsekracji. W dokumencie uroczystego poświęcenia kościoła zapisano: „nowa świątynia, znajdująca się na jednym w przemyskich wzgórz, przez akt poświęcenia, będzie służyć na chwałę Bogu, ku uczczeniu Świętych Patronów Europy oraz dla pożytku ludzi w codziennym pomnażaniu wiary i ich uświęcaniu”.

Architektura kościoła przedstawia rzut krzyża łacińskiego o długości 44 m, a szerokości 39 m. Składowymi częściami świątyni są: nawa główna, chór i antresola, transept bez antresoli, dwie zakrystie symetrycznie umieszczone w stosunku do prezbiterium, wejście główne z kruchtą na osi kościoła, dwa wejścia na chór, wejście na wieżę znajdującą się od strony północno-wschodniej, równolegle do wieży znajdują się kaplice: Matki Bożej Łaskawej i Krzyża Świętego. W wieży głównej kościoła umieszczone są dzwony: „Maria”, „Benedykt, Cyryl, Metody” oraz nieznanego pochodzenia: „Maria” i „Zbawiciel”. Pod prezbiterium zlokalizowana jest kotłownia.

Świątynia ma dach dwuspadowy – nad nawą główną, natomiast nad antresolami jednospadowy – pulpitowy, co sprawia, że bryła kościoła ma charakter bazylikowy. Przy kościele znajduje się mur oporowy, w którego wnęce umieszczono grotę z figurą Matki Bożej z Lourdes. Także na osiedlu Kazanów powstała kapliczka Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny z inicjatywy ks. prał. Aleksandra Burdzego wg projektu inż. Andrzeja Pawłowskiego.

Parafia liczy ok. 4 150 wiernych. Obecnie działają przy różne wspólnoty: Akcja Katolicka, Apostolat Maryjny, Domowy Kościół (4 kręgi), Duszpasterska Rada ParafialnaDziewczęca Służba Maryjna, Liturgiczna Służba Ołtarza, Matki w Modlitwie, Róże Różańcowe (17 Róż), Ruch Apostolstwa Młodzieży, Schola Młodzieżowa, Zespół Charytatywny.

Z dniem 29 czerwca 2019 roku ks. prał. dr Aleksander Burdzy przeszedł na emeryturę, a trzecim w historii parafii proboszczem został ks. prał. Jan Mazurek, Kanonik Gremialny Jarosławskiej Kapituły Kolegiackiej. 23 lipca 2024 r., nagle zmarł ks. Mazurek. Administratorem parafii do czasu wyznaczenia nowego proboszcza został ks. Krzysztof Żyła, wikariusz. Od 24 sierpnia 2024 r., proboszczem naszej parafii jest ks. prał. Tadeusz Baj, Kanonik Honorowy Przemyskiej Kapituły Metropolitalnej.  


Poniżej prezentujemy wybrane zdjęcia z archiwum fotograficznego parafii: