KSIĘGA KONDOLENCJI I WSPOMNIEŃ O KS. JANIE MAZURKU

Księże Janie wierzę że jesteś wciąż wśród nas tylko już nie ogranicza cię miejsce i czas...gdy rozpoczynałeś posługę Moderatora RAM ja rozpoczynałam studium animatora...to były czasy 🙂 wspólne spotkania, modlitwa, zabawa, spowiedzi, konferencje, pielgrzymki, rozmowy do późnych godzin, szalone pomysły....ach słów brak by wszystko opisać. Dziękuję Bogu za dar Twojego Życia,Kapłaństwa i Człowieczeństwa w pełnym tych słów znaczeniu. Miałeś dar by przy Tobie każdy czuł się ważny wyjątkowy zadbany zatroszczony...przez Ciebie Boża miłość "przenikała" na innych. Dziękuję nade wszystko za świadectwo KAPŁAŃSKIEGO życia, umiłowania Sakramentów, umiłowania Boga. Jesteś ŚWIADKIEM że Kościół ma wspaniałych Kapłanów, Ty nim jesteś i ufam że jako Świętego otrzyma Cie Kościół i świat. Wstawiaj się za nami.

Kochany Przyjacielu...... za dar Twojego życia Bogu niech będą dzięki. Odcisnąłeś w mim życiu niezatarty ślad. Poznaliśmy się przed laty w Opactwie. Spędziliśmy wiele godzin wspólnych rozmów i pracy przy pisaniu konspektów dla DSM-u i wakacyjnego RAM-u. Z czasem stałeś się dla mnie przewodnikiem, przyjacielem. Towarzyszyłeś mi w trudnych chwilach mojej choroby, dodawałeś otuchy, motywowałeś "Żaba dasz radę, już niedługo wakacje trzeba rozkręcić Ustrzyki"😊 Ty Księże Janie i RAM, w którym wyrosłam jesteście w moim sercu i dorosłym życiu. Dziękuję Ci za wszystko i do zobaczenia w niebie!

DROGI KS JANIE, DUSZPASTERZU ŚRODOWISKA OSÓB NIEWIDOMYCH W PRZEMYŚLU. PRZEZ 7 LAT BYŁEŚ DLA NAS DUCHOWYM PRZEWODNIKIEM I PRAWDZIWYM PRZYJACIELEM. PRZEZ TEN CZAS TOWARZYSZYŁY NAM: TWOJE CIEPŁE SŁOWO, OBECNOŚĆ I OWARTE SERCE PODCZAS NASZYCH SPOTKAŃ I PIELGRZYMEK. PAMIĘĆ O TOBIE BĘDZIE ŻYWA W NASZYCH SERCACH. NIECH BÓG PRZYJMIE CIĘ DO SWEJ CHWAŁY.

Pracowałam z ks. Janem Mazurkiem. Zdarzyły się sytuacje, kiedy prosił o pomoc ze względu na uroczystości związane z pogrzebem. Nie oczekiwałam wdzięczności, gdyż każda okazja do rozmowy z dziećmi jest dla mnie cenna. Jednak ks. J. Mazurek zawsze przyszedł z miłym słowem, czekoladkami, czy książką. Kiedyś wybierał się na pogrzeb, jak się w rozmowie okazało mojej koleżanki, z którą w latach szkolnych chodziłam do Szkoły Muzycznej. Kiedy pokazałam zdjęcia z dzieciństwa, upamiętniające nasze występy artystyczne, był zaciekawiony i wzruszony. Powiedział mi, jakim była dobrym człowiekiem w dorosłym życiu. Bardzo ubolewał nad Jej śmiercią. Planowałam we wrześniu przekazać ks. J. Mazurkowi nowinę związaną z otrzymaniem od syna książeczki z 1989 r.. którą znalazł dla mnie. Opisane są w niej między innymi losy mojej Babci wywiezionej wraz z rodziną na Sybir. Nie zdążyłam. Takiego ks. J. Mazurka zapamiętam: życzliwego, serdecznego, empatycznego, uśmiechniętego.

Księże Janie, dziękuję za to, że byłeś opiekunem Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej ,zawsze uczestniczyłeś w comiesięcznych spotkaniach, jeździłeś z nami na pielgrzymki do Strachociny . Dziękuję za cierpliwe rozmowy i dyskusje na różne tematy, często trudne. Byłeś Wielkim Patriotą ,człowiekiem o wielkim sercu, wyrozumiałym, pamiętałeś o wszystkich, dziękuję Panu Bogu ,że spotkałam takiego Człowieka. Niech spoczywa w pokoju

Ksiedza Jana poznałam na pierwszym studium ramowskim w Przemyślu i wtedy wszystko się zaczęło...... Ksiądz Jan wtedy działal w Caritas i miał niebieskie auto. Jeździliśmy po Bieszczadach rozdając dary. Następnie piękny czas spędzony w Kolonii Polskiej. Przygotowywanie domu rekolekcjnego. Na zdjęciach w kronikach wszystko jest zapisane jak fugowalam płytki, jak malowaliśmy drewnianą kaplicę. Wspominając dalej : piesza pielgrzymka do Krosna, wędrówki po Tatrach, wyjazd w góry świętokrzyskie, spanie u proboszcza w ogrodzie w Kolonii Polskiej. Między czasie poznałam Ele i Andrzeja, Twoje rodzeństwo. A 31 lipca 2004 byłeś gościem na moim ślubie. Zresztą wielokrotnie byłeś u mnie gościem. Z ogromnym bólem serca Drogi Księże Janie żegnam się z Tobą. Wiem jedno, że już napewno nigdy nie spotkam takiej osoby na swojej drodze. Dlatego dziękuję Ci Boże, że dałeś mi tą możliwość poznać taką osobę jaką był KS Jan Mazurek.Na ręce Eli składam kondolencje🖤🖤🖤wyrazy współczucia.

Ks.Jana pierwszy raz spotkałam w 1994 roku w Opactwie SS.Benedyktynek w Jarosławiu jako młodego Kapłana, który razem z Ks. Franciszkiem Rząsą zaangażowany był w tworzenie domu rekolekcyjnego nie tylko w sensie materialnym. Najistotniejszym celem pracy duszpasterskiej była formacja duchowa różnych grup osób tu przybywających. Ks. Jan pozostawił w Jarosławiu i innych miejscach swojej posługi ślady szczęśliwego kapłaństwa, którym dzielił się z innymi. I za to Panu Bogu dzisiaj dziękuję i modlę się o niebo dla śp. Ks. Jana.

Ksiądz Jan Mazurek był moim katechetą oraz proboszczem ,mimo naszych ,,klasowych wyskoków,, i częstego nieposłuszeństwa ksiądz Jan był niezłomny, nigdy nie odmówił pomocy pamiętam mówiliśmy o nim Johny M. zawsze uśmiechnięty , chrzcił mojego syna, wielu moim znajomym udzielał sakramentu małżeństwa miał jeszcze wiele do zrobienia ale Pan Bóg zadecydował inaczej.Nigdy Go nie zapomnę będzie zawsze żył w moim sercu i pamięci ...Spoczywaj w pokoju

Pierwsze słowa jakie skierował w moją stronę (jakieś 26 lat temu) nieznany mi wtedy jeszcze kapłan (ks. Jan), po niefortunnym odczytaniu przeze mnie modlitwy wiernych brzmiały: "Nie modlimy się za dusze zmarłe, modlimy się dusze zmarłych". Tak, dusza nie umiera. Teraz te słowa jeszcze bardziej mi wybrzmiewają w pamięci, gdy Twoje ciało umarło i modlimy się za Twoją duszę. Dziękuję Ci Księże Janie za tę pierwszą i nieostatnią lekcję wiary. I za to, co często powtarzałeś: " Słowo uczy, a przykład pociąga". Dziękuję za Twój przykład i niezwykłą pamięć do ludzi i ich imion/nazwisk (nawet po latach). Mam nadzieję, że do zobaczenia w Niebie. Orenduj tam za nami, Twymi wychowankami. Amen

Ksiądz Mazurek udzielał mi pierwszej komunii świętej. Szkoda że odszedł.. Na zawsze pozostanie w moim sercu.. Spoczywaj w pokoju